KERSTVIERING IN DE PEKHOEVE.
Het was weer zover, 18 december 2023.
De dames, geboren in de maanden januari en februari, waren aan de beurt om ons een hele, verrassende kerstmiddag te bezorgen. Ongeveer 94 vrouwen van ‘DAMESCOLLECTIEF’ hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging.
Bij de ingang werden wij al verwelkomt door…ja, waarachtig, Jozef, Maria en niet te vergeten het ezeltje! De kerstsfeer begon dus al bij de voordeur. De zaal zag er heel gezellig uit, vol met tafels met leuke kerststukjes erop. We werden al snel voorzien van koffie, thee en veel lekkers, waaronder een cakeje met ons logo erop, door maar liefst zestien dames, ‘personeel’ genoeg dus.
Alma Boer opende de middag met het aansteken van de grote kaars en zij kondigde Annemieke v Loon aan, die het mooie gedicht; STEEK EEN KAARS AAN IN HET DUISTER, LAAT HET LICHT TOE IN JE HART, voordroeg.
Marjanne vroeg nog even aandacht voor Riet Wouters, Lidy de Koning en Mathilde Pijpers, oud leden die helaas overleden zijn en aandacht voor de zieke leden.
Hierna vond er een ‘íntermezzo’ plaats, waar iedereen door werd verrast! Er kwam een optreden van ‘DE BOTERKOEKJES,’ een trio, waarvan Alma Boer lid is van onze club. Zij waren prachtig gekleed in barokstijl met witte pruik en speelden alle drie dwarsfluit. Éen van de dames vertelde tussendoor een prachtig verhaal over… de liefde. Liefde is soms wat lastig, soms vind je de ware liefde niet, soms gaan twee geliefden uit elkaar, en soms ben je verliefd op iemand en gooit de familie roet in het eten! En soms moet je met je geliefde door rampen en tegenspoed heen om het geluk te vinden en de nachtegaal zo mooi hoort fluiten! Maar ja, wanneer het meisje in dit verhaal door haar ouders betrapt wordt in bed met haar vriend, die stiekem door het raam geklommen was, zij met haar hoofd op zijn borst ligt en haar hand op zijn…nachtegaaltje…dán is het hek van de dam natuurlijk! En dáár ging dit verhaal over. Pffff… maar gelukkig had het wel een ‘happy end!’ Tussen het verhaal door mooie klassieke muziek van de dwarsfluiten. Zij kregen een welverdiend applaus en een mooie bos bloemen.
Wij werden verwend met drinken en heerlijke hapjes. Daarna kwam de man van Elly Verheijen, de Mechel, beter bekend onder ons, zijn verhaal doen over hun stichting LUTOBAN. Deze stichting helpt de allerarmste mensen op het platte land van de Filipijnen. Hij vertelde er al 19 keer geweest te zijn. Zij gingen er in eerste instantie 75 huisjes bouwen en scholen voor onderwijs en brengen er veel kleding. Deze groep van de bevolking heeft dus echt helemaal niets! De containers die hier bv bij Jumbo staan, gaan niet naar de arme mensen, maar worden verhandeld voor geld.
Heb je kleding of boeken, kun je altijd afgeven bij Elly Verheijen, Riekeschot 16 Ulvenhout en alles komt altijd goed terecht! Ps. In de Filipijnen kennen ze geen seizoenen, maar is het altijd zeer warm! Ook gaat een deel van de kleding naar Roemenië en ja, dáár heb je wél weer met seizoenen te maken!
Er werd flink wat geld opgehaald voor LUTOBAN, 435 EURO. Goed gedaan dames! Bedankt.
Toen kregen wij allemaal een blad met een hele leuke BLOEMENQUIZ. Iedereen zat gezellig met elkaar deze quiz op te lossen. Goed verzonnen dames! De quiz wordt apart gepubliceerd, zodat jullie hem aan de kerstdis met de familie kunnen spelen. Veel plezier!
Ja en toen naderde alweer het einde, met een dankwoord van Anneke, voor de mooie kerstkaart en vooral de pen! Er werd nog vrolijk nagebabbeld, Erna deed haar dankwoord en las een gedicht voor, voor de mensen die een dierbare verloren zijn, zoals Jeannine die haar dierbare Coen deze dag weg heeft moeten brengen, heel verdrietig en wensen haar veel kracht en sterkte toe.
DAMES VAN DE ORGANISATIE, JULLIE HEEL HARTELIJK BEDANKT VOOR AL HET WERK, HET WAS ZEER GESLAAGD! EN BEDANKT VOOR HET LEUKE PRESENTJE DAT BIJ ONS BORDJE STOND! KIJK HIERNAAST EN JULLIE ZIEN WELK CIJFER JULLIE KRIJGEN. FIJNE FEESTDAGEN EN TOT VOLGEND JAAR! Marijke Smit.
Er is een lege plek aan tafel, dat voelt met kerst extra zwaar.
Kerst vier je met je dierbaren, kon dat altijd maar.
Het gemis is net iets groter, je voelt je incompleet.
Het valt ook niet te compenseren, niets lijkt op hoe je het vroeger deed.
Kerst wordt niet meer zoals vroeger, ook al doe je nog zo je best,
de lege plek blijft gewoon aanwezig, ook al is het best gezellig met de rest.
De lege plek aan tafel, wij houden hem altijd vrij,
zo houden we je levend, je hoort er altijd bij.
