‘ACHTER GESLOTEN DEUREN.’

Rijks Justitiële Jeugdinrichting (RJJI) Den Hey-Acker.

Met de leden van DAMESCOLLECTIEF hebben wij maandag 11 maart de Internationale Vrouwendag gevierd in de Pekhoeve te Ulvenhout. Wij waren met ongeveer 54 dames en hadden een hele gezellige en vooral boeiende middag.

Michel en Martijn begonnen met zich voor te stellen en lieten zien dat er in Nederland vier van dit soort instellingen zijn. Ook heeft iedere instelling een eigen specialiteit, zoals jongens met seksuele problematiek, komen naar Den Hey-Akker. Zij hoopten dat er flink ‘interactie’ zou zijn vanuit de zaal zodat zij de vragen konden beantwoorden, nou en dáár was geen gebrek aan.                                                                                                                                                                                       

 Martijn vroeg ons, waar wij de inrichting van kennen. Dat was dus alleen van ‘incidenten’ die daar plaats hebben gevonden en dus via de media naar buiten komen, zoals bv de heftige roofoverval die hier op de boerderij heeft plaats gevonden. (Helaas zaten zij bij een van de heren in zijn groep.) Dit voorval heeft een enorme impact gehad voor heel veel mensen. Zij waren al een tijdje met weekendverlof, dat goed ging. Gelukkig zitten zij weer vast, alleen niet meer hier, ze zijn immers volwassen. Ook een incidentele ontsnapping komt in het nieuws.

Martijn vroeg of iemand wist wat Den Hey- Acker vroeger voor een huis was, maar niemand wist het. Het was een huis voor de Paters, waar zij op een gegeven moment ‘ontspoorde jongens’ opnamen en zo werd het van lieverlee een ‘Tuchtschool.’ Jongens die thuis en/of op school niet te handhaven waren. Op dit moment zit het bomvol met 100 jongeren.

Jongeren worden ingedeeld in verschillende categorieën, bv jongeren die in hechtenis zitten en hun straf afwachten, meer de kleinere vergrijpen, de boefjes, zoals zij worden genoemd en vallen dan onder jeugdzorg. De zwaardere Jongeren worden afgestraft en krijgen 1, 2, 3 jaar dat ze vast zitten (jeugddetensie) en je hebt Pij, dat is TBS voor jongeren en kom je ter beschikking van de staat. Dit heet ook     

                EEN ‘GESLOTEN INRICHTING.’    

De gemiddelde leeftijd  van jongeren die in een RJJI verblijven zijn 12 -24 jaar. In de leeftijd van 12 t/m 15 jaar krijgen zij maximaal 12 maanden opgelegd. Is een jongere 16 jaar of ouder, dan 24 maanden. Adolescentenstrafrecht is van 18-23 jaar. Niet zozeer de ‘biologische leeftijd,’ maar de ‘ontwikkelingsleeftijd’ van de adolescent, staat bij deze afweging centraal. Vroeger zaten de zware gevallen bij de lichte vergrijpen bij elkaar op de groep, dit is nu gelukkig gescheiden. Iedereen krijgt een behandeling op maat. Momenteel zitten er 16 meiden landelijk gezien in een gesloten inrichting, de rest zijn jongens. Er zit momenteel maar één meisje in den Hey-Acker vast, helaas beginnen de meisjes wel toe te nemen in aantal.

De missie van de RJJI is, om de jongeren in te sluiten, te begrenzen en hen tegelijkertijd te motiveren, toe te rusten om zich zo goed mogelijk te kunnen blijven ontwikkelen. Er wordt rekening gehouden met hun ontwikkelingsleeftijd, de oorzaak en aard van het delict gedrag. Zij gaan iedere dag naar school en docenten komen van buitenaf les geven, ieder op zijn eigen niveau, MBO, HAVO etc. Ook praktijklessen zijn mogelijk. De groepen bestaan uit 8 tot 10 jongeren, naar gelang de zwaarte van het delict en elke jongere heeft een eigen mentor. De jongeren met psychische problemen, (suïcidaal, psychoses etc.) worden extra in de gaten gehouden en krijgen een 1 op1 behandeling. 

HET UITEINDELIJKE DOEL IS, RECIDIVE (ZOVEEL MOGELIJK) TE VOORKOMEN  EN EEN VOLWAARDIGE DEELNAME AAN DE SAMENLEVING MOGELIJK TE MAKEN.                                                                                                                               

Je ziet duidelijk bij kinderen die als baby al zijn verwaarloosd dat het vaak mis gaat. Ouders zijn niet capabel om ze goed op te voeden. (De appel valt niet ver van de boom!) Deze kinderen kunnen dan ook niet terug naar huis. Zij die geen ouders hebben, vallen onder ‘de Voogdij,’ tot 18 jaar.

Er wordt gekeken om iedereen zo dicht mogelijk bij huis te plaatsen, zodat zij contact kunnen houden met familie en vrienden. Ook is bezoek mogelijk. Ouders/verzorgers zijn belangrijke samenwerkingspartners in en tijdens de behandeling. Er is een gestructureerd dagprogramma op maat. Ook huishouden, kamers opruimen, schoonmaken komt allemaal aan de orde. Op vaste tijden luchten, corvee, huishouden, gezamenlijk eten, onderwijs en vrije tijd besteding, waaronder veel sporten natuurlijk en een bibliotheek is aanwezig. Om 7.15 start de dag, (met veel lawaai uiteraard) en om 22.30 uur licht en tv uit! (stilte.) Maar ja…die 100 mobieltjes dan???

Zij leren omgaan met leeftijdgenoten, communiceren, delen met elkaar, overleggen, samenwerken en omgaan met spanningen en conflicten. De mentor gaat gesprekken met ze aan en houdt alles in de gaten. Bij ‘uitstromen’ wordt  nazorg geregeld, misschien kunnen ze bij familie of vrienden terecht, wanneer zij niet naar huis kunnen om wat voor reden dan ook. Tussentijdse evaluaties, ( jeugd) reclassering, de Raad voor Kinderbescherming en gemeente. Zij nemen de regie over. Ook wonen onder begeleiding is mogelijk.

Maar ja, wát gebeurt er als zij weer in het oude circuit terecht komen…? Hebben zij hier van geleerd? Hun leven gebeterd? Wij hopen het van harte en zeker voor de keiharde werkers, zoals al die groepsleiders, die in ieder geval bij ons de ogen hebben geopend, over wat er allemaal achter die hoge hekken aan de Galderse weg gebeurd!                                                       

 PETJE AF VOOR JULLIE GEDREVENHEID EN LIEFDE VOOR DEZE ZWARE JOB!

Met een luid applaus en twee flessen wijn namen wij afscheid van Martijn en Michel. Veel succes heren!

                                                                                                                   Marijke Smit.

De middag werd afgesloten met een drankje en heerlijke hapjes van ‘Traiteur ROMMENS’ uit Bavel. Alle dames kregen bij de uitgang een chocolade Paashaasje mee naar huis, dat zeer gewaardeerd werd!