‘DE HOSPITA’

Onze Najaarsvergadering was dit keer op 25-09- 2023. Wij waren heel benieuwd hoeveel leden er zouden komen, aangezien er maar 23 personen hadden opgegeven via de website. Maar… het waren er wel 55! Na iedere vergadering zorgen wij ervoor dat er dan iemand komt om een interessante lezing te geven. Dit keer liep het bijna spaak, omdat degene die zou komen, niets meer van zich liet horen. We hadden een paar opties, maar die vonden het tekort dag. Gelukkig vond José iemand die meteen ja zei en dat was Kitty v.d. Made, IMPECT ONDERNEMER/ GERONTOLOOG EN DOCENT/ONDERZOEKER BIJ AVANS.               ‘MIJN WOONGENOOT’ is momenteel het project waar zij zich hard voor maakt. Zij begon, na zich voorgesteld te hebben, ons een geweldig compliment te geven, dat wij zo’n grote opkomst hadden, dit had zij niet verwacht.

Nadat Erna Kitty welkom had geheten, begon zij met haar lezing. Kitty had twee gasten meegenomen, een oudere dame, alleen wonend, zij geeft studenten de kans een kamer bij haar te huren. En een aspirant woongenoot, Sarah, een studente die ruimte zoekt, was er ook bij.

Kitty haar werk is om JONG EN OUD TE VERBINDEN, dát is waar zij naar streeft. Wij kunnen zóveel van elkaar leren. Je kunt de laatste tijd geen krant open slaan, of de tv aan te zetten, of er is wel een programma dat over ‘eenzaamheid’ gaat. Wij zijn inmiddels van een generatie waarvan de kinderen zijn uitgevlogen, zeg maar vanaf ongeveer 60 jaar. Er komt dan veel ruimte vrij en als dan ook nog onze wederhelft wegvalt, zijn wij ineens helemaal alleen.

DE INTERGENERATIONELE KRACHT, ( de kracht van de verschillende generaties,) wil zij beter benutten, dat is haar streven. Vooral in het buitenland is hier al veel onderzoek naar gedaan en er zijn wetenschappelijke publicaties over, wat de winst is om jong en oud te verbinden. Veel ouderen hebben geen groot sociaal netwerk en voelen zich ook nergens bij horen. Anderen gaan erop uit, naar clubs en verenigingen en zorgen ervoor veel mensen te ontmoeten. Komen ze dan thuis, valt vaak de stilte als een deken over hen heen. Ze kunnen hun verhaal niet kwijt, moeten alleen eten en voelen zich toch eenzaam. Met een jong iemand in huis wordt het leven weer heel anders, je kunt eetafspraken maken, je gaat weer beter eten en een spelletje doen, hulp bieden, bv met de computer of het mobieltje, waar de jongere hun hand niet voor omdraaien. kleine klusjes doen, zoals helpen in de tuin en zo kan de ‘hospita’ met háár levenservaring, haar student weer helpen.

  Uit onderzoek blijkt dat er bijna net zoveel oudere als jongere mensen eenzaam zijn! Veel eenzame mensen zijn ook vaak bang alleen in huis, dus veiligheid 

 Het is eigenlijk ‘EEN WIN- WIN SITUATIE!’ Er moet uiteraard wel een klik zijn tussen de twee personen en dit wordt zeer goed bekeken en begeleid. Soms is het ook maar voor een half jaar, zoals een stage die een student moet volgen in een andere stad. Er wordt een proefperiode ingesteld, dat kan voor een week, of voor een maand zijn, ook de huurprijs wordt bekeken met de organisatie woongenoot.

 

Er bestaat ook een ‘HOSPITA OVEREENKOMST,’ dat wil zeggen dat je binnen negen maanden er een punt achter kunt zeggen, wanneer er echt géén klik is, of de student zich niet gedraagt zoals afgesproken was, of dat het gewoon tegenvalt. Ook kun je voor een buitenlandse student kiezen, om bv je Engels op te halen. Er zijn tal van mogelijkheden, maar jij hebt het voor het zeggen.

Op Avans zijn de studenten heel erg bezig met projecten, om ‘JONG EN OUD,’ Twee generaties, bij elkaar te brengen. Zo kun je je aanmelden via de mail, kitty@mijnwoongenoot.nl en krijg je alle informatie over WOONGENOOT. Wat er op Avans georganiseerd wordt, waar je dan aan mee kunt doen en je kunt aanmelden, staat onderaan. Zo kom je weer tussen de mensen en maakt nieuwe contacten. Ook bij huurwoningen is het tegenwoordig meer en meer mogelijk, gewoon vanwege de grote woningnood.

Ik sloeg zaterdag de krant open en wat zie ik, een leuk stukje van Gerda Haverkamp, wie kent haar niet, over zo vroeg mogelijk je kinderen te leren om aan elkaar te denken!

De uiteindelijke doelstelling is: ‘MIJN WOONGENOOT IS MIJN WOONGENOT!’ En dat scheelt maar één O tje!    

Kitty, jij vooral bedankt dat je zo snel bij ons kon komen met je interessante lezing! Wij waren uit de brand, nu de woningzoekenden nog! En Jose, jij natuurlijk ook bedankt voor je tomeloze inzet.                            

                                                                                                   Marijk Smit